Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Σε ευχαριστώ που σ' αγαπώ!



Σήκωσε τις άγκυρες του «είμαι υπεράνω», της αγωνίας, της μικρότητας και πες το.
Πες το απλά, ταπεινά, χωρίς πολλά πολλά.
Μη ακροβατείς μέσα στον χωροχρόνο που σου έχει απομείνει.
Μην απορρίπτεις την χαρά των λόγων.
Μην καθηλώνεσαι μέσα στην ατολμία σου.
Πες το. Ομολόγησέ το χωρίς φόβο, χωρίς δισταγμό, χωρίς αύριο.

Σ’ αγαπώ.
Σ’ αγαπώ και σε ευχαριστώ που είσαι στην ζωή μου. Σε ευχαριστώ που γεμίζεις την καθημερινότητά μου με την παρουσία σου. Σε ευχαριστώ που είσαι παρών στις λύπες και στις χαρές μου. Σε ευχαριστώ που μου δίνεις την ευκαιρία να αγαπώ. Σε ευχαριστώ που σ’ αγαπώ.
Μάνα μου, πατέρα μου, αδελφέ μου, αδελφή μου, φίλε μου, σύζυγέ μου, παιδί μου, συνάνθρωπέ μου, Θεέ μου… σε ευχαριστώ.
Σε ευχαριστώ που μπορώ να ζήσω αγαπώντας.
Σε ευχαριστώ που μπορώ να δώσω και να δοθώ.
Σε ευχαριστώ που μ’ αγαπάς με τον δικό σου τρόπο.
Σε ευχαριστώ που μπορώ να πω σ’ αγαπώ… και να το εννοώ.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...